วันนี้นึกอย่างไรไม่ทราบ จู่ ๆ อารมณ์มันพาย้อนยุคถึงการ์ตูนในดวงใจอีกเรื่องของผมซึ่งปกติไม่เคยนึกอยากเขียนถึง ซึ่งมันแอบซ่อนความเป็นการ์ตูนฮีไร่อย่างเงียบ ๆในใจเสมอมา นั่นคือการ์ตูนเรื่อง “ หน้ากากเสือ “ คนที่เคยดูอายุไม่ต่ำกว่า 45 ปี ก็คงมีอารมณ์ร่วมอยู่บ้าง หลังกว่านั้นก็คงเฉย ๆ สำหรับผมแล้วจำได้อย่างแม่นยำว่าต้องรีบทำการบ้านให้เสร็จก่อนถึงช่วงเวลา 6 โมงเย็น เพราะนั่นคือเวลาแห่งความสุขที่รอคอย หลังจากทั้งวันที่โรงเรียนก็จ้ออยู่กับเพื่อน ๆ หรือไม่ก็วาดรูปการ์ตูนสุดฮิต ใน สมุดทุกเล่มไป
หน้ากากเสือ พระเอก เป็นนักมวยปล้ำโดยสวมหน้ากากเสือ เป็นการ์ตูนพากษ์สด สมัย ” น้าต๋อย แซมเบ้ “ เป็นนักพากษ์... หน้ากากเสือ เป็นการ์ตูนที่บอกเล่าเรื่องราวของนักมวยปล้ำคนหนึ่งชื่อ“ นาโอโตะ ดาเตะ ” ที่เติบโตขึ้นจากบ้านเด็กกำพร้า แล้วฝึกฝนมวยปล้ำกับฝ่ายอธรรม แต่ต่อมาเขาได้นำเงินที่ได้จากการปล้ำทั้งหมดไปช่วยเหลือเด็กกำพร้าเสมอ นอกสังเวียนแล้ว "นาโอโตะ ดาเตะ" คือชายที่แสนดีแห่งบ้านเด็กกำพร้า
" Krupoon "
